Productie en assemblage van magnetroncomponenten en -systemen

Wij vervaardigen en leveren:

​

Microgolfelektronica, waaronder siliciummicrogolfdiodes, dot touch-diodes, schottky-diodes, PIN-diodes, varactor-diodes, step recovery-diodes, microgolf-geïntegreerde schakelingen, splitters/combiners, mixers, directionele koppelaars, detectoren, I/Q-modulatoren, filters, vaste verzwakkers, RF transformatoren, simulatiefaseverschuivers, LNA, PA, schakelaars, verzwakkers en begrenzers. We vervaardigen ook microgolf-subassemblages en -assemblages op maat volgens de eisen van de gebruikers. Download onze brochures over magnetroncomponenten en -systemen via de onderstaande links:

​

RF- en magnetroncomponenten

​

Microgolfgolfgeleiders - Coaxiale componenten - Milimetergolfantennes

​

5G - LTE 4G - LPWA 3G - 2G - GPS - GNSS - WLAN - BT - Combo - ISM Antenne-brochure

​

Zachte ferrieten - Kernen - Ringkernen - EMI-onderdrukkingsproducten - Brochure RFID-transponders en accessoires

​

Download brochure voor onzeDESIGN SAMENWERKINGSPROGRAMMA

​

Microgolven zijn elektromagnetische golven met een golflengte van 1 mm tot 1 m, of frequenties tussen 0,3 GHz en 300 GHz. Het microgolfbereik omvat ultrahoge frequentie (UHF) (0,3-3 GHz), superhoge frequentie (SHF) (3– 30 GHz) en extreem hoge frequentie (EHF) (30-300 GHz) signalen.

​

Gebruik van microgolftechnologie:

​

COMMUNICATIE SYSTEMEN:

 

Vóór de uitvinding van glasvezeltransmissietechnologie werden de meeste interlokale telefoongesprekken gevoerd via microgolf-punt-naar-punt-verbindingen via sites zoals de AT&T Long Lines. Vanaf het begin van de jaren vijftig werd multiplexing met frequentieverdeling gebruikt om tot 5400 telefoonkanalen op elk microgolfradiokanaal te verzenden, met maar liefst tien radiokanalen gecombineerd in één antenne voor de sprong naar de volgende locatie, die tot 70 km verderop lag. .

 

Draadloze LAN-protocollen, zoals Bluetooth en de IEEE 802.11-specificaties, gebruiken ook microgolven in de 2,4 GHz ISM-band, hoewel 802.11a de ISM-band en U-NII-frequenties in het 5 GHz-bereik gebruikt. Gelicentieerde langeafstands (tot ongeveer 25 km) draadloze internettoegangsdiensten zijn in veel landen te vinden in het 3,5-4,0 GHz-bereik (niet in de VS echter).

 

Metropolitan Area Networks: MAN-protocollen, zoals WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) gebaseerd op de IEEE 802.16-specificatie. De IEEE 802.16-specificatie is ontworpen om te werken tussen 2 en 11 GHz-frequenties. De commerciële implementaties zijn in de 2,3 GHz, 2,5 GHz, 3,5 GHz en 5,8 GHz frequentiebereiken.

 

Wide Area Mobile Broadband Wireless Access: MBWA-protocollen gebaseerd op standaardspecificaties zoals IEEE 802.20 of ATIS/ANSI HC-SDMA (bijv. iBurst) zijn ontworpen om te werken tussen 1,6 en 2,3 GHz om mobiliteit en penetratiekenmerken in gebouwen te bieden die vergelijkbaar zijn met mobiele telefoons maar met een veel veel grotere spectrale efficiëntie.

 

Een deel van het lagere microgolffrequentiespectrum wordt gebruikt op kabel-tv en internettoegang via coaxkabels en televisie-uitzendingen. Ook sommige mobiele telefoonnetwerken, zoals GSM, gebruiken ook lagere microgolffrequenties.

 

Microgolfradio wordt gebruikt bij omroep- en telecommunicatie-uitzendingen omdat, vanwege hun korte golflengte, zeer directieve antennes kleiner zijn en daarom praktischer dan bij lagere frequenties (langere golflengten). Ook is er meer bandbreedte in het microgolfspectrum dan in de rest van het radiospectrum; de bruikbare bandbreedte onder 300 MHz is minder dan 300 MHz, terwijl veel GHz boven 300 MHz kan worden gebruikt. Meestal worden microgolven gebruikt in televisienieuws om een signaal van een afgelegen locatie naar een televisiestation te zenden in een speciaal uitgeruste bestelwagen.

 

De C-, X-, Ka- of Ku-banden van het microgolfspectrum worden gebruikt bij de werking van de meeste satellietcommunicatiesystemen. Deze frequenties maken een grote bandbreedte mogelijk terwijl de overvolle UHF-frequenties worden vermeden en onder de atmosferische absorptie van EHF-frequenties blijven. Satelliet-tv werkt ofwel in de C-band voor de traditionele grote schotel Fixed Satellite Service of Ku-band voor Direct Broadcast Satellite. Militaire communicatiesystemen lopen voornamelijk via X- of Ku Band-links, waarbij de Ka-band wordt gebruikt voor Milstar.

​

AFSTANDSWAARDE:

 

Radars gebruiken microgolffrequentiestraling om het bereik, de snelheid en andere kenmerken van verre objecten te detecteren. Radars worden veel gebruikt voor toepassingen zoals luchtverkeersleiding, navigatie van schepen en snelheidsbeperkingen.

 

Naast ultrasone apparaten worden soms Gunn-diodeoscillatoren en golfgeleiders gebruikt als bewegingsdetectoren voor automatische deuropeners. Veel van de radioastronomie maakt gebruik van microgolftechnologie.

​

NAVIGATIESYSTEMEN:

 

Global Navigation Satellite Systems (GNSS), waaronder het Amerikaanse Global Positioning System (GPS), het Chinese Beidou en het Russische GLONASS zenden navigatiesignalen uit in verschillende banden tussen ongeveer 1,2 GHz en 1,6 GHz.

​

STROOM:

 

Een magnetron laat (niet-ioniserende) microgolfstraling (met een frequentie in de buurt van 2,45 GHz) door voedsel, waardoor diëlektrische verwarming wordt veroorzaakt door absorptie van energie in het water, vetten en suiker in het voedsel. Magnetronovens werden gemeengoed na de ontwikkeling van goedkope holtemagnetrons.

 

Magnetronverwarming wordt veel gebruikt in industriële processen voor het drogen en uitharden van producten.

 

Veel halfgeleiderverwerkingstechnieken gebruiken microgolven om plasma te genereren voor doeleinden zoals reactieve ionenetsing (RIE) en plasma-enhanced chemical vapour deposition (PECVD).

 

Microgolven kunnen worden gebruikt om vermogen over lange afstanden over te brengen. NASA deed in de jaren zeventig en begin jaren tachtig onderzoek naar de mogelijkheden van het gebruik van Solar Power Satellite (SPS)-systemen met grote zonnepanelen die via microgolven stroom naar het aardoppervlak zouden stralen.

 

Sommige lichte wapens gebruiken millimetergolven om een dunne laag menselijke huid te verhitten tot een ondraaglijke temperatuur om de beoogde persoon weg te laten gaan. Een burst van twee seconden van de 95 GHz gerichte bundel verwarmt de huid tot een temperatuur van 130 ° F (54 ° C) op een diepte van 1/64 inch (0,4 mm). De Amerikaanse luchtmacht en mariniers gebruiken dit type Active Denial System.

​

Als uw interesse ligt in engineering en onderzoek en ontwikkeling, bezoek dan onze technische site http://www.ags-engineering.com